مُهری بر گذر زندگی
خوردن نهار روی سنگهای تنگهی آدران – مهرماه ۸۷
تنگه
بلندا
آخ که عجب سنگی بود و هوایی و جمعی و آوازی…!و
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *
Name*
Email*
وبگاه
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
لطفا یک پاسخ را با ارقام وارد کنید:
Δ
آخ که عجب سنگی بود و هوایی و جمعی و آوازی…!و